Yollardan, yolların ucunda yolcu karşılayan, uğurlayanlardan bahsetmiştik ve yazımızı da hem yurdumuzda hem de yurt dışında şiirleri ile türküleri ile tanınan Âşık Veysel’in Uzun İnce Bir Yoldayım şiiri ile sonlandırmıştık. Âşık Veysel memleketinde çocukken geçirmiş olduğu hastalık ve kazalar neticesinde kaybettiği görme yetisi sonucunda eğitim alamamış ve babasının sayesinde saz çalmayı öğrenip günümüzde de hepimizin dilinde olan şiirlerini söylemiştir. Âşık Veysel’i Sivas Milli Eğitim Müdürü Ahmet Kutsi Tecer ile tanışması hayatının dönüm noktasına getirmiş ve ünlendirmiştir.
Kalem, girizgâhı yaptın kimden bahsedeceğinin ipucunu verdin getir bakalım bakalım sözü bu yazının güzel insanına dedi ve ekledi Âşık Veysel’in elinden tutulduğu gibi elinden tutulsa, değerinin bilinmesi için hayatımızdan gitmesi beklenmese dediğin ilçemizin yaşayan insan hazinesi sıfatını hak eden Âşık Ali Ataş’ı yazmaya başla diye. Çünkü memleketini sevmekle değil memleketinin Âşık’ı olmakla da hep gönlümüzde yeri olan ve olacak olan bir isimdir Âşık Ali Ataş.
Yaşayan insan hazinesi diyorum çünkü gerek ilçemizin sözlü kültürünü gerek gelmiş, geçmiş ve geçecek olan insanlarının, ilçemizin en eski hallerinin fotoğraflarını da arşivleyerek kayıt altına alması ve gerekse şiirleri ile Çağlayancerit’e büyük katkıları olan değerli bir isim. Kimsenin aklına gelmezdi belki ama ilk onun aklına geldi ilçemizi tanıtan bir internet sitesi oluşturmak. Şiirleri, kitapları olmasaydı dahi sadece yapmış olduğu bu internet sitesi hizmeti ile de bir memleketi sevmek / bir memlekete âşık olmak konusu açıldığında ilk onun adını verebiliriz.
Kimseye nasip olmayacak bir yeteneğin ilçemizde yaşıyor olması ve ilçemizin sesini duyurma noktasında çok hizmeti olması ilçemiz için Allah vergisi desek hata etmiş olmayız. Teknolojinin günümüzdeki gibi gelişmediği, fotoğrafın belli başlı insanların elinde olduğu ilçemizin imkânsızlıkları döneminde memleketini geleceğe taşımak adına taşından toprağına, caddesinden sokağına, ağacından çiçeğine, evinden camisine, dirisinden ölüsüne, mecnunundan engellisine fotoğraflaması; kelimesinden cümlesine kayıt altına alması ile ilçemizin geçmişini geleceğe taşımaktadır ve bu büyük bir hizmettir. “Bunu sevmesini bilenden başka kimse yapamaz, helal olsun!” diyenleriniz oldu yazıyı okurken kalem fısıldadı kulağıma. Haklısınız bu hizmeti gönüllü olarak, hiçbir çıkar gözetmeksizin yapabilmek için büyük bir memleket sevgisi ve aşkı olması lazım insanın özünde.
Bu yeteneğinin, sevgisinin, aşkının hakkını her ne kadar ilçe olarak biz verememiş olsak da Gazi Üniversitesi bünyesinde Saim Ulu “Kahramanmaraş Çağlayancerit’te Âşıklık Geleneğinin Bir Temsilcisi Ali Ataş’ın Hayatı, Sanatı ve Şiirleri” adlı yüksek lisans tezi ile Aşık Ali Ataş’ı akademik literatürde kayıt altına almıştır. Hatta daha evvelinde de Yaşar Alparslan ve Serdar Yakar’ın Maraş Meşhurları adlı kitabında da adına yer verilmiştir.
Kendi imkânları ile sadece kitaptan okuyarak öğrendiği radyo ve televizyon tamirciliği gibi kendi imkanları ile çıkarmış olduğu birçok şiir kitabı ile ilçemizin dilini, edebiyatını, kültürünü, insanını şiirleri ile ölümsüzleşiriyor. Divan şairi Hayalî’nin “Ol mâhîler ki deryâ içredir deryâyı bilmezler.” dizesi bizim Âşık Ali Ataş’ın kıymetini bilmememizi çok güzel özetliyor. Geç olsun da güç olmasın diyerek sayın yetkililerden Aşık Ali Ataş’ın emeklerinin karşılığında hak ettiği saygı ve değerinin bilinmesini beklediğimizi belirtmek istiyorum. Çünkü zamanın acı yeli, teknoloji ile birleşip değerlerimizi, güzelliklerimizi, ilçemizin kendi halinde bir ilçe olmasını, özünü, cevherini korumasını çer çöp ediyor.
Samimiyeti ile, bozulmamış dili ile, gelenek ve görenekleri ile şahsına münhasır insanları ile düğünlerinde çekilen tek halka halaylarının vermiş olduğu birlik ve beraberlik mesajı ile, bozulmamış doğası ile ilçemiz güzide bir ilçe. Güzide ilçemizin bu güzide halk ozanı için ne yapabilir diye düşünenenler elbette olacaktır, olmuştur. Öncelikle halini hatrını sormakla işe başlanabilir, sonrasında Türk Dili ve Edebiyatı ve Türkçe dersleri bünyesinde sınıflara konuk olarak almak ne hoş olurdu. Türk Dili ve Edebiyatı dersinin
Halk Edebiyatı ve Âşık Edebiyatı konularında kendisini sınıfa çağırmak eğitimde kullanılan yakından uzağa ilkesi ve yaşantı yoluyla öğrenme için ne de güzel olurdu. Okullara çağırılıp “Bakın, ilçemizin böyle bir yeteneği var çocuklar, gönüllü olarak hizmet ediyor ilçemize; yazdıkları ile söyledikleri ile arşivi ile…” diyerek memleketlerini sevmek noktasında ilçemizin yetişmekte olan güzel çocuklarına örnek gösterilebilir.
Yaşarken kıymetini bilelim sevgili okurlar ilçemizdeki değerlerin. Ölüm âni, insanlar fani. Sözü uzatma da bir Âşık Ali Ataş dörtlüğü ile bitir dedi kalem.
.
Bu Cerit kimseye kalmaz
Gidenlerin yeri dolmaz
Gitmeyince belli olmaz
Ben gidersem anlarsınız.
.
İlçemizin tüm değerlerinin kıymetini gitmeden anlamak dileğiyle. Selametle sevgili okurlar
#Tuğba #Yalınkat #Kumru.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder